Pandemi günlerinde meskende kalındığı sırada kitap satışlarının da yükselmesi boşuna değil. Bu kitap; üstelik yaz tatili için yazlık konutlar ve sefadan uzak alanlar seçildiğine bakılırsa tam da şezlongda okunacak cinsten. Ben şimdi bir mekana gidemediğim için meskende olduğum bir cumartesi akşamüstü başladım ve gece olmadan birkaç saatte bitirdim. Severim bu türlü kendini süratli okutan kitapları. Tipik bir Ferzan Özpetek kitabı, sineması, (senaryolaştırılmış halini görür gibiyim) muharririn tanıdığımız bütün izlerini taşıyor. Daha evvel bir sinemasında kullandığı ve oldukça dedikodusu yapılmış “Hamam” burada da çıkıyor ortaya. Üstelik enteresan bir biçimde, kahramanımız beklenmedik biçimde işletmecisi oluyor, hani müdavimi olan semt kafesi işletir üzere, gelenlerin tanıdık olduğu! Alışılmış ki sinemanın, pardon, kitabın büyük kısmı velev en değerli sahneleri mutfakta büyük bir ahşap masanın etrafında geçiyor, yemekler yapılıyor, makarnalar haşlanıyor ancak alışageldiğimizin bilakis bu kere o yemekler yenemiyor; aşk, nefret, kıskançlık ve intikam pişiyor masanın üzerinde!

HETEROSEKSÜEL EVLİLİKLER

Ve tekrar doğal ki beklediğimiz biçimde resmi alakaların art planındaki kapalı alakalar, heteroseksüel evliliklerin gerisindeki kaçamak homoseksüel aşklar saklı kapılar gerisinde ve aşkın gözü kör denilecek biçimde, güya kimse fark etmeyecekmiş üzere yaşanı yaşanıveriyor! Muharririn cinsî kimliğinin vazgeçemediği küçük dokunuşlar, kıyafetlerdeki ayrıntıların betimlenmesi, düğmeden, kumaş desenine, etek uzunluğundan şalın rengine, bayanların makyaj hilelerinden erkeklerin bukleli saçlarının ayrıntısına, maskülen yazarlarda rastlanmayacak tipten ayrıntılı.

NOSTALJİK DEVIRLERDE…

Hikâye, Roma ve İstanbul’da bir yüzyıl kadar evvel, oldukça nostaljik vakitlerde geçiyor. Fakat o vakit var olan Pera Palas, Büyük Londra Oteli üzere mekânların hâlâ yaşıyor olması hepimizin güzeline gidiyor. Devrin bir ömür biçimi olan ünlü tren, Orient Express’in ihtişamı, İstanbul’da Nişantaşı ve Boğaz yalılarındaki partiler, nişanlar, sünnet düğünleri hikâye boyunca derhal acilen hiç yokluk, mahrumluk, aşk ve ihanet dışında dramlar olmayışı tahminen de bende şirin bir tatil kitabı izlenimi uyandırıyor. Fakat bir mühlet sonra usta direktörün elinde bunun daha içerikli bir senaryoya dönüşeceği ve tahminen de orada bir cümleyle geçiştiriliverilen 6-7 Eylül vukuatları üzere toplumsal geri planın daha çok işleneceği hissini uyandırıyor. Ha unutmadan, ünlü direktörler, sinemanın bir yanında nasıl başlarını uzatmayı severlerse, müellif da burada bir yanda başını uzatıveriyor, kendisini tanıyanlara göz kırpıyor. Edebi kıymetinden çok, bestseller olmaya soyunması, bir zaaf değil. Müellifin da farklı bir tezi olduğunu sanmıyorum.

ÇOK ŞAPKALI…

Bir Nefes Gibi/ Ferzan Özpetek /Can Yayınları /160 sahife (Bu sahifede sanat kitapları dışında kitap tenkitlerine konum vermeme durumu, müellifin çok şapkalı olmasından dolayı aşılmıştır desem?)

Cumhuriyet