Geçtiğimiz günlerde İzmir’de bulunan Katip Çelebi Üniversitesi içerisindeki Cihannüma KYK yurdunda bayan öğrencilere oda dışarısında pijama giyme yasağı getirildi.

Latife değil gerçek!

2021 yılındayız ve bayan öğrencilerin kantin, bahçe, yemekhane üzere alanlarda pijama giymesi yasaklanıyor.

Sebep ise daha trajikomik.

Oysaki ahlak kurallarına uymayan şeyler giyiliyormuş ve yurda giren erkekler bu sebeple rahatsız oluyormuş.

Deseniz ya ahlak bekçileri yeniden sahnede…

Bayan öğrencilerin pijama giymesini ahlaki bulmamanızın sebebi nedir?

Pijama altının şort olması mı yoksa?

Hayat alanlarına yapılan müdahaleyi, dayatılan ahlakçılığı ve ayrımcılığı kabul etmemizi beklemesin kimse bizden lütfen!

Sizler bu gençlerin ne giydiklerinden çok pandemi koşularına uygun olmayan, nitelikli bir barınmadan uzak yurtların düzeltilmesine uğraş gösterseniz daha iyi olacak üzere.

Uygulanan bu cinsiyetçi ve ayrımcı tavırdan derhal geri dönmek zorunludur.

Erkek öğrencilerin ne giydiğine karışmayan, giriş çıkış saatlerini sınırlamayan yurt idarelerinin, bayan öğrencilerin ömürlerini sınırlayan, seçimlerine ve ömür biçimlerine karışan bu tavırları hakikaten beğenilen bir imaj değildir.

Şayet emel bu usul cinsiyetçi, ahlakçı ve ayrımcı uygulamalarla bayanları hizaya sokmak ise inanın bu mümkün değildir.

Baskılar arttıkça karşınızda güçlenen ve büyüyen bir bayan gayreti göreceksiniz zira.

Esasen Üniversal İnsan Hakları Bildirisi’ne nazaran de bir insanın özgürlüğünün başladığı yerde oburunun özgürlüğü sınırlanır.

Yani beşerler yalnızca kendi doğrularına nazaran yaşamaz.

Tek bir ahlak anlayışı ile ülkeyi, kurumları, insanları yönetmeye kalkarsanız bu türlü toplumsal problemler ortaya çıkabilir.

İşte bu sebeple toplumsal kurallar ve kozmik unsurlar oluşmuştur.

Bu kurallar temelinde ahlakın temelini de oluşturan kurallardır.

Olumlu tavır sergilemek, toplumun her bir ferdine hürmet duyup haklarına riayet etmek hoş ahlak göstergesi değildir de nedir sanki?

Ülke olarak üzerimize görev olmadığı halde öteki şahısların etik ve ahlaki paha yargılarını eksik görüp düzeltmeye çalışmayı bırakalım artık.

Kendi bedel yargılarımız ile insanların davranışlarını olumlu yahut olumsuz halde eleştirmeyi bırakalım, karşı tarafı kalıplara tabi olmaya zorlamayalım.

Neden mi?

Bazen oburlarının hayatını düzeltmek ismine yapılanlar zorbalığa dönüşüyor da o yüzden

Ey ahlak bekçileri!

Cemal Süreyya’nın şiirinde dediği üzere “Hayat kısa kuşlar uçuyor”

Hakikaten öyle…

Şu kısa hayatta insanların giydiği şort ve atlet ile ilgilenmek yerine insanoğlu için daha iyi neleri yapabiliriz diye baş yorsak daha iyi olmaz mı?

Unutma!

“Hayat kısa kuşlar uçuyor”