Araştırmacı muharrir Richard Hall (Richard Armitage) koyu Katolik karısı Laura’ya (Alicia Silverstone) boşanmak istediğini söyler. Yeni kitabını yazarken tanıştığı, babasının yönettiği köktendinci Hristiyan tarikatının kitle intihar hareketinden tek sağ kalan Grace (Riley Keough) ile evlenmeyi tasarlamaktadır. Bunu öğrenen Laura intihar eder. Laura’yla Richard’ın çocukları Mia (Lia McHugh) ile Aidan (Jaeden Martell) büyük bir travma yaşarlar. Bu trajik vakadan altı ay sonra Richard, Grace ve çocuklarıyla birlikte dağ konutlarında Noeli kutlamaya karar verir. İşi ağır olan Richard onları yalnız bırakıp kente döner. Bu tatil Grace, Aidan ve Mia için bir karabasana dönüşecektir.
Avusturyalı Veronika Franz ile Severin Fiala, iyi dehşet sinemalarının büyük dramlar ve büyük trajediler olduğunu, iletişimsizliğin trajediyi, endişeyi yarattığını vurguluyorlar. “Avusturya’da her çocuk Katolik ya da Hristiyan olarak yetiştirilir. Bu çocuklar baskılarla, tabularla, yasaklarla büyütüldükleri için geçmişte onları inciten yaralarından kurtulamazlar, sıkıntılarını açıkça lisana getiremezler. Toplum, aile, beşerler hakkındaki kanılarımızı, dünya görüşümüzü filmlerimizle aktarıyoruz” diyen Franz ile Fiala bu dehşet, gerilim içeren ruhsal dramlarında gerçek yerlerde çalışmayı seçmişler.
Karın, hiçliğin ortasındaki dağ meskeni ana karakterdir, sinemaya gerçekdışı bir boyut katar. Konuta girildiği andan itibaren görünmeyen biri tarafından (Mia ile Aidan’ın anneleri Laura) izlenirsiniz. Salonda asılı Meryem Ana tablosu, İsa’lı haç Laura’yı simgeler. Laura, Grace’i, Mia’yı, Aidan’ı daima izler. Mesken ve Mia’nın oyuncak bebeği daima Laura’nın varlığını, ölmediğini duyumsatır. Alfred Hitchcock’ın Rebecca (1940) sinemasında olduğu üzere dini simgeleyen Laura sinemanın başından sonuna dek vardır.
Mia ile Aidan çocuk oldukları için paklar, her çoçuk üzere onlar da bazen berbat şeyler yapabilirler. Ailenin parçalanmasına neden olan Grace’i sevip sevmemeye karar vermek zordur. Grace, Mia, Aidan bazen iyiler bazen de kötülerdir. Karakterlerden birine empati duymaya çalışırsınız lakin o denli bir an gelir ki onlardan nefret edersiniz. Belirsizlik, muğlaklık, kuşku daima sürer. Sessizlik, müziğin olmayışı gizemi, kaygıyı arttırır, çoğaltır.
Ruhsal dramlarına uzman, özgün anlatımlarıyla, Yorgos Lanthimos’un manzara direktörü Thimios Bakatakis’le Avrupa hassaslığı katan direktörler hepimizin içinde canavarlar var, hepimizde iyi ya da berbat olma potansiyeli var diyorlar. Dini baskıyla, yasakla, ruhsal güdümlemeyle insanları tehdit edemezsiniz. Cennet, cehennem, araf dünyadadır, içimizdedir, kendi yarattığımız olgulardır, en ağır cezalardır. Şayet yanlış bir şey yapıp günah işlerseniz onunla birlikte yaşamak zorundasınızdır. Ruhsal güdümleme en tehlikeli harekettir.
Veronika Franz ile Severin Faila’nın yönettiği, Riley Keough, Jaeden Martell, Lia McHugh, Alicia Silverstone, Richard Armitage’ın oynadığı, bağnazlık, dogmatizm, tinsellik, yas, travma, dini fanatizm temalarını sorgulayan The Lodge (Mürit/ 2019) 7 Ağustos’ta tekrar gösterime girdi.
Cumhuriyet
