İstanbul Barosu’na tekrar seçilen Mehmet Durakoğlu, Cumhuriyet’e konuştu:
– Birinci lider olduğunuz devirden şimdiye ne değişti?
İstanbul Barosu 2002’den bu yana Kazım Kolcuoğlu, Muammer Aydın, Ümit Kocasakal ve ben farklı ayrı başkanlık devirleri içerisinde kıymetlendiriyoruz. Bu değerlendirmeyi bütüncül yapmak lazım. Bu türlü baktığımızda 2002 yılında Cumhuriyet kıymetlerine olan bağlılığımızın simgesi olarak ortaya çıkmış bir örgütlenmenin bugün geldiğimiz noktadaki bir parçasıyım ben. Hasebiyle değişimi kendime has alanlar içerisinde değil bu çerçeve içerisinde değerlendirebilirim. Evvel İlke’nin İstanbul Barosu’na katkıları vakit içerinde daha net anlaşılacaktır. İstanbul Barosu, bütün yurttaşların teminatı pozisyonundaysa, bugün pek çok insan tarafından teslim alanımayan bir kale olarak görünüyorsa bunda az da olsa bizim de katkımız vardır.
‘ÖĞRENİLEN YAPILIYOR’
– ORC Araştırma şirketinin yaptığı ankette yargıya inanç yüzde 21 çıktı. Bu noktaya nasıl gelindi?
Bu noktaya gelinmesinin miladı 2010 referandumu ve ondan evvel açıklanan Yargı Islahatı Strateji Dokümanı yargıyı FETÖ’ye teslim etme noktasına getirdi. O günden itibaren yargıda bariz bir örgütlenme başladı. O örgütlenme yargıyı önemli manada tahrip etti. Tahribin sonunda da 15 Temmuz 2016’ya gelindi. 2010 referandumdan sonra yargı siyasi stratejilerin bir kesimi olmaya dönüştü. Yargı araçsallaştırıldı. Siyasi iktidar üretemediği projelerden elde etmeyi düşündüğü sonuçları yargı eliyle elde etmeye başladı. Cumhuriyet, Seyahat, Sözcü ve ÇHD davaları bu türlü davalardır. Hukuksuzluk yargı eliyle yasallaştırıldı. Yargı çok güçsüz hale geldi. Daha kıymetlisi yargı, FETÖ’den öğrenilenlerin yapılmasıyla diğer bir etaba geldi. FETÖ’den kurtulduk, AKP’ye tosladık.
– 15 Temmuz öncesi öncesi yargıda FETÖ mensupları vardı. Artık de iktidara yakın şahısların atandığını görüyoruz. Nasıl değerlendiriyorsunuz?
Biz adliyelerde somut bir halde yaşıyoruz. 15 Temmuz 2016’da Türkiye’de 12 bin 500 civarında yargıç vardı. Bunlardan 5 bin civarındaki yargıç FETÖ nedeniyle vazifeden alındı. Büyük bir sarsıntı yaşandığını kabul etmek lazım. Birebir vakitte bir de istinaf mahkemelerinin kurulması gerçekleşince neredeyse mahallî mahkemeler çökme noktasına kadar geldi. Elimizde 7 bin, 7 bin 500 civarında hâkim, savcı kalmıştı. Geriye dönüp baktığınızda 23 bin civarında hâkim, savcı var. 14 bin-15 binden fazla hâkim, savcının alındığını misyona başladığını görüyorsunuz. KHK’lerde hâkim ve savcılık mesleğine kabulde yazılıda 70 alma zorunluluğunun bile kaldırıldığı 54, 55 alanların mesleğe kabul edildiği bilhassa mülakat sistemiyle liyakatin ortadan kaldırıldığını sadakatin tercih edildiğini görüyoruz. Bugün geldiğimiz noktada halkın güvensizliğini bu sayılarla tabir edelebilir olmasına şaşırmamak gerekiyor. FETÖ düzmece kanıtlar üretirdi, artık kanıt gereksinimi duymak da kıymetli değil. Gözaltı, gözdağı olarak kullanılıyor. Yargıyı bir örgütlenme yeri olarak görüp bilhassa de cemaatler ortası savaşların yapıldığı bir yer haline getirilmesini büyük bir ıstırapla karşıladık. Yargı örgütlenme yeri değildir.
‘2. BARO KAPANACAKTIR’
– Çoklu baroların artısı, eksisi nedir?
Siyasi iktidar İstanbul Barosu’nun söz ettiği güçten etkilendiği için bu türlü bir tercih içerisinde bulundu. Gayret anlayışımız iktidarı rahatsız ediyor. Bizi siyaset yapmakla suçluyorlar ‘çıkar cüppeni gel’ diyorlar. Meğer siyasetçilerin hukuk konuştuğu yerde, hukukçuların siyaset konuşmamasını istiyorlar. İstanbul Barosu’nu nasıl susturacaksınız? Bunun mümkün olmadığı anlaşılınca geriye tek seçenek kaldı: Baronun ak dediğine kara diyen bir baro kurmanız gerekiyor. Hukuksuz bir uygulamayla ortaya çıktı. Hukuksuzluk demokratik ülkelerde geleceğe taşınamıyor, bunu da taşıyamayacaklar. İktidarın düştüğü gün ikinci baro kapanacaktır.
‘ANAYASASIZ DEVLET OLMAYA GÖTÜRÜR’
– AİHM’nin iş insanı Osman Kavala’yla ilgili kararı tartışma konusu…
Anayasa’nın 90. unsuru çok açık bir biçimde bizim AİHM kararlarına uyacağımızı anlatıyor. Sonuç olarak AİHM kararını vermiş. Türkiye Anayasa’yı temel yasa kabul ediyorsa tartışılacak en küçük bir nokta yok. AİHM kararları uygulanmalıdır. Nokta tartışılmaz. Anayasa’da uygulanmasına karşın AİHM kararlarının uygulanmaması bizi anayasasız bir devlet olmaya götürür.
