Aşık Veysel için memleketi Sivas’ın Şarkışla ilçesi Sivrialan köyünde mezarı başında anma programı düzenlenecek.

Ozanın Sivrialan köyündeki kabrinin ziyaret edilmesiyle başlanacak anma programı, aşığın müzeye dönüştürülen doğup büyüdüğü konutta devam edecek.

AŞIK VEYSEL’İN HAYATI

Hafızalara, “Uzun ince bir yoldayım / Gidiyorum gündüz gece / Bilmiyorum ne haldeyim / Gidiyorum gündüz gece” ve “Ben giderim adım kalır / Dostlar beni hatırlasın / Düğün olur bayram gelir / Dostlar beni hatırlasın” dizeleriyle kazınan büyük ozan, 25 Ekim 1894’te Sivrialan köyünde dünyaya geldi.

Gülizar ve Ahmet Şatıroğlu çiftinin çocuklarından Veysel Şatıroğlu, çocukluğunu ve gençlik yıllarını Sivrialan’da geçirdi.

Aşık Veysel’in iki kız kardeşi, bölgede yaygınlaşan çiçek hastalığına yakalanarak ömrünü yitirdi. Birebir hastalığa yakalanan büyük ozan da 7 yaşında iki gözünü kaybetti.

SIKINTI DOLU HAYATINA SAZIYLA, KELAMIYLA RENK KATTI

Aşık Veysel, babasının teşvikiyle 10 yaşındayken saz çalıp şiir okumaya başladı. Büyük ozan, o devirde saz ustaları Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin’den ders aldı.

Birinci evliliğini 1919’da Esma Hanım ile yapan Veysel Şatıroğlu, annesini ve babasını 1920’de kaybetti.

Aşık Veysel, eşinin kendisini terk etmesi üzerine 1928’de ikinci evliliğini Gülizar Hanım ile yaptı.

Veysel’in bu evlilikten Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Akıllına ve Hayriye isimlerinde 7 çocuğu dünyaya geldi. Çocuklarından Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti. Ozanın büyük oğlu Ahmet Şatıroğlu 84 yaşında 11 Ocak 2018’de, büyük kızı Zöhre Başer ise 2 Şubat 2020’de 85 yaşında ömürlerini yitirdi.

İSMİNİ “AŞIKLAR BAYRAMI’NDA” DUYURDU

Sivas’ta öğretmenlik ve ulusal eğitim müdürlüğü misyonlarında bulunan şair ve oyun müellifi Ahmet Kutsi Tecer’in davetiyle köy enstitüsünde saz hocası olarak vazife yapan Veysel’in ismi birinci defa 5 Ocak 1931’de düzenlenen “Sivas Aşıklar Bayramı”nda duyuldu.

Ömrü yoksulluk ve zorluklarla geçen Aşık Veysel, Cumhuriyet’in 10. yılı için yazdığı destanın yayınlanması ve Sivas Aşıklar Bayramı’ndaki başarısı ile dikkati çekti.

Aşık Veysel, 1950 yılında senaryosunu Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun yazdığı, Metin Erksan’ın direktörlüğünü üstlendiği “Karanlık Dünya” isimli bir sinemada, yaşadığı Sivrialan köyü etrafıyla husus edildi.

Tasavvuftan izler sunan, şiirleri bahis bakımından güçlü çeşitlilik gösteren Aşık Veysel, Yunus Emre’nin tesirindeki şiirlerinde halk kültürünün mayasına karışan taraflarıyla Türk edebiyatının ve saz şiiri geleneğinin büyük ustalarından biri olarak hafızalara kazındı.

Türkiye Büyük Millet Meclisi, “Anadilimize ve ulusal birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü” 1965 yılında özel bir kanunla halk ozanına 500 lira aylık bağladı.

DİZELERİNDE DAİMA BİRLİK VE BERABERLİK BİLDİRİLERİ VERDİ

Aşıklık geleneğinin son büyük temsilcilerinden ünlü halk ozanı, 1971 yılında Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde son konserini verdi.

Vefatından birkaç saat öncesine kadar bile “Birbirinizle, husus komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, sisteminiz bozulmasın” diyerek, “Kürt’ü Türk’ü ne Çerkez’i / Daima Adem’in oğlu, kızı / Beraberce şehit, gazi / Yanlış var mı ve neresi” dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı, şiirlerinde yaşama sevinciyle hüznü, iyimserlikle ümitsizliği iç içe işledi.

Aşık Veysel 21 Mart 1973 günü saat 03.30’da doğduğu köy olan Sivrialan’da, artık ismine müze olarak düzenlenen konutta hayata gözlerini yumdu.

DOSTLARI VEYSEL’İ YAPITLARIYLA YAD EDİYOR

Çocukken iki gözünü de kaybetmesine karşın şiirlerine yansıttığı vatanseverlik, müsamaha, yaşama sevinci, sevgi, birlik ve beraberlik bildirileriyle hem kendi dünyasını aydınlatan hem de bugünlere ışık tutan halk ozanı, hafızalara kazınan eserler bıraktı.

Şiirlerinde “Veysel”, “Sefil Veysel” ve “Veysel Şatır” üzere mahlaslar kullanan Aşık Veysel, bir şiiri hariç, bütün şiirlerini dörtlüklerle aktardı ve “Sazımdan Sesler” ile “Dostlar Beni Hatırlasın” isimli şiir kitapları bulunan ozanın vefatından sonra, 1984’te “Bütün Şiirleri” isimli yapıtı tekrar yayımlandı.

“Uzun ince bir yoldayım”, “Dostlar beni hatırlasın”, “Güzelliğin on para etmez”, “Atatürk’e ağıt”, “Beni hor görme”, “Beş günlük dünya”, “Derdimi dökersem derin dereye”, “Kahpe felek”, “Kara toprak” üzere yapıtları hafızalara kazınan, Türkçeyi en yalın ve güçlü biçimde kullanan Aşık Veysel, şiirlerinde verdiği bildirilerle Türk milletine her vakit birlik ve beraberlik daveti yaptı.

Aşık Veysel’in vatan, tabiat, birlik, beraberlik, çalışma, yardımlaşma hususlarını işlediği şiirlerinde, vatana bağlılık ve idealistlik dikkati çeken en değerli nokta oldu.

Ozanın yapıtları pek çok sanatçı tarafından tekrar yorumlanırken birçok yabancı sanatkarın da dikkatini çekti. ABD’li elektro gitar virtüözü Joe Satriani, 2008’de çıkardığı albümde “Aşık Veysel” isimli, kendi bestelediği enstrümantal bir yapıta yer verdi.

Cumhuriyet