Hollanda’nın Eindoven kentinde ögˆrenimini tamamlayıp açık mikrofon gecelerindeki performansıyla isminden kelam ettiren Kovacs, evvelki yıllarda Türkiye’de çok sayıda konser verdi. Hatta salgın öncesi tekrar Kuvvetli PSM’de verdiği konser ağır ilgi görünce üç güne uzatıldı ve gerisi gerisine kapalı gişe sahneye çıktı. Kovacs, performansları ve alışılmamış imajı ile ismini günümüzün soul pop yıldızları ortasına yazdırmayı da başardı. Biz de konser öncesi sanatkarla konuştuk.

Birinci olarak salgın sürecini nasıl geçirdiğinizle başlayalım. Neler yaptınız?

Çok fazla ruh arayışı… Aslında bilmiyorum, olağanda sahneye çıkmak benim için sahiden terapi üzeredir ve bu terapi durduğunda, kendimi tabir etmenin nitekim farklı yollarını bulmam gerekti. Yani sanatla uğraşmak, bir sürü fotoğraf, heykel yapmak… Tıpkı vakitte bunlar yeni albümle temas kurabileceğim şeyler; zira o da şimdi üretim basamağında. Bence sahiden ne istediğimi düşünmek için daha fazla vakte sahip olmak, benim için iyi olacağını düşündüğüm kimi değişiklikler yapmak ve terapiler iyi geldi. Geçen 10 yılda sahiden çok çalışıyor ve daima sahneye çıkıyordum; bu aslında inanılmaz. Bu türlü olunca da kendi hislerime çok fazla dikkat veremedim, hâlâ bunn üzerine çalışıyorum. Ben bunları yapmayı tercih ettim ve herkese de öneririm; zira kendinizin üzerinde çalışmak düzgündür.

‘DİJİTAL KONSERLER BİRAZ GARİP’

Siz de son devirde çevrimiçi konserler verdiniz. Hayranlarınızla bu süreçte dijital ortamda bağ kurdunuz. Lakin sizi canlı canlı sahnede izlemek gerektiğini düşünenlerdenim. Sizce dijital ortam bir alternatif mi olmalı, yoksa fizikî konserler üzere dijital konserler vermek de yaygınlaşmalı mı?

Bence de o denli. Ayrıyeten konserin gücünü hissetmek isteyen biri olduğumu düşünüyorum. Ancak dijital konserler de birazcık garip, konuşurken kendimi TV sunucusu üzere hissediyorum, çok farklı bir durum. Lakin dünyanın bir öbür yerinden, bir yerin öbür bir noktasından hatta konsere gitmenin yasak olduğu yerlerden bile izleniyor olmanın enteresan olduğunu düşünüyorum. Çok farklı zira beşerler hâlâ katılıyor, hâlâ konserin bir modülü olabiliyor. Her ne kadar iyi bir şey olsa da alışılmış ki canlı izlemek muhakkak daha iyi.

Salgına kadar neredeyse her sene Türkiye’de konser veriyordunuz hatta 2020’de dijital bir konserle yeniden Türk hayranlarınızla buluştunuz. Türkiye’deki size olan bu ilgi nasıl hissettiriyor?

Türk beşerinin her vakit kollarını açıp beni davet etmesinden ötürü çok memnunum. Daima mükemmel konserlerim oldu. Aslında birçok Türk arkadaşım da var. Ve evet, nitekim Türkiye’yi özledim. Alışılmış ki baklavayı da seyahatleri da özledim…

Onlara bir bildiriniz var mı?

Dayanın. Her şey düzelecek. Bu salgın yakında bitecek. Ülkenizde hâlâ konser verebiliyor olmak hoş. Türk izleyicisinin karşısında sahneye çıkıyor olmayı dört gözle bekliyorum.