K-POP VE KÜLTÜREL AKIM
Güney Kore’nin tanınan kültürdeki atılımı ve dünyaya açılması 90’lı yıllarda hükümetin de dayanağıyla başladı. Bize ulaşması ise yaklaşık bir 10 yıl kadar sürdü. TRT’nin Güney Koreli bir kanalla yaptığı muahede sonrası 2005 yılında birinci defa bir Kore dizisi Türkiye’de yayımlandı. Birinci dizi tarihi ve kahramanlık dizisi olması münasebetiyle pek izlenmedi. İkinci dizisi ise bir romantik güldürü dizisi olan “Düşlerimin Prensi”ydi; bu dizi bilhassa gençler ortasında büyük ilgi gördü. 2010’lu yıllardan sonra özel kanallar da hem Güney Kore dizilerini yayımlamaya hem de uyarlama diziler yapmaya devam ettiler.
İnternetin yaygınlaşmasıyla birlikte gençler ortasında forumlar ve çeşitli dizi siteleri aracılığıyla Güney Kore dizilerine olan ilgi artarak devam etti. Gençler artık ulusal kanallarda yayımlanmasa da internet üzerinden Türkçe altyazılarla Güney Kore dizilerini, K-Pop konserlerini, K-Pop yapan müzikçileri takip edebiliyordu. Bu da yalnızca Türkiye’de değil, tüm dünyada bir akım oluşturdu. “Hallyu” ismi verilen akım, Güney Kore dalgası manasına geliyor. Şimdilerde bir K-Pop yahut Güney Koreli bir dizi kahramanının fotoğrafını profil resmi yapan birçok toplumsal medya kullanıcısı görebilirsiniz…
Gençlerin yöneldiği bu akım aslında Türkiye’de de son yıllarda tartışılan bir husus. Bilhassa muhafazakârlar çocuklarının bu akıma gösterdiği ilgiden rahatsız. Örneğin iki yıl evvel AA’da “Uzakdoğu’dan yayılan ‘K-Pop tehlikesi’ ”, bir diğer İslamcı sitede ise “Kızlara Kore tuzağı” başlıklı haberler yapılmış. Arama motorunda biraz daha aşağılara inince muhafazakârlara yönelik yapılan “K-Pop ve Kore dizileri tehlikesi” bahisli haberler çoğalıyor.
MUHAFAZAKÂRLARIN TELAŞI…
Yeniden AA’nın 2019’da yaptığı “K-Pop’ta sıkıntı yalnızca müzik değil” başlıklı haberde ise görüşü alınan çocuk ve ergen psikiyatristi Prof. Dr. Gökşin Karaman’a, bu kümelere yönelik “cinsiyetsizlik” tenkitlerinin yanı sıra “dinsizlik” tenkitleri de sorulmuş; “Burada bütünüyle pahalar sistemi sorgulanmakta. Bunun içerisine din de giriyor, ahlak da. Aslında bizim pahalar sistemimizin gençlere ulaşmakta yetersiz kaldığı boşlukta, bu akımların fırsat bulduğu söylenebilir” diyor Karaman. İslamcıların “cinsiyetsizlik” olgusunun olağanlaştırılması tenkitlerine de değinen Karaman, bunun altında yatan siyasetten bu türlü bir motivasyon olup olmadığını bilmediğini belirterek “Ancak ergenlerin gözünde, cinsiyetsiz görünen birilerinin varlığı bunun da yasal ve kabul edilebilir bir olgu olduğunu gösterebilir” diye eklemiş.
‘İMAM HATİPLERE ETKİSİ’ DİYE TEZ VAR
Güney Kore’ye yönelen ilgiyle ilgili akademik araştırmalar bile var. Örneğin Bursa Uludağ Üniversitesi’nde “Güney Kore Tanınan Kültürü’nün (Hallyu) İmam Hatip Lisesi Öğrencilerine Tesiri Üzerine Bir Alan Araştırması” isimli bir yüksek lisans tezi yayımlanmış. Bir mecmuada ise “Küresel tarafta karşıt akış: Asya’dan doğan alternatif bir tanınan kültür” ismiyle bir makale var. Güney Kore dizilerinin Türkiye’de ilgi görmesinin nedenlerinin başında Yeşilçam sinemalarını andıran güldürü ve dram ögeleri. Bazen güldürüp bazen duygulandıran, lakin çoklukla keyifli sonla biten diziler, görünüşe nazaran gençleri yakalamış durumda. Dizi mühletleri ise bir diğer mevzu. Ortalama bir Türk dizisinin bir kısmı 1.5-2 saat, hatta daha fazla sürebiliyor. Lakin akşam bir Kore dizisine başlayan bir genç, sabahlayarak o dizinin 10-15 kısımlık bir dönemini rahatlıkla bitirebiliyor. Yani gençler, uzun vadeli ve yılda 30-35 kısım çekilen, bir mühlet sonra da senaryosunda kusurlar meydana gelmeye başlayan Türk dizileri yerine 20-30 dakikalık, tadında bırakılan ve istikrarlı senaryosu olan Güney Kore dizilerine yöneliyor.
‘DİLEDİĞİN ÜZERE OL, ÖZGÜR OL’
Müzik muharriri ve birebir vakitte psikolog olan Cenk Fazilet, gençlerin büyük ilgi gösterdiği K-Pop akımını şöyle anlattı: “K-Pop kümeleri ve bilhassa Amerikan Müzik Endüstrisi’nin de bağrına basmasıyla devleşen BTS, bir erkek pop kümesi olarak cinsiyetsiz, toplumsal cinsiyet normlarına ve toksik maskülen kıymetlere baş tutan bir kendilik pahası iletisi veriyor. Giydiklerinden, makyajından ve fizikî görünümünden bağımsız olarak dilediğin üzere ol iletisi veriyor. Bilhassa dış dünyaya bir kimlik tanımlama, bir kümeye bir alt kültüre ilişkin olma gereksiniminin çok yüksek olduğu ergenlik devrinde toplumun normlarından bağımsız olma fikri gençlere çok iyi geliyor. Üstelik akranları tarafından kabul görme gereksinimi da yüksek olan gençler, o devirde ‘Kendini sev, dilediğin üzere ol’ iletilerini asilikle değil, sevgiyle aktaran K-Pop bildirilerine bayılıyor. Muhafazakâr genç kızlar, aile ve etrafları sebebiyle, dini kıymetleriyle ilgili kapanırken, kendilerini bir manada sakınırken, K-Pop moral oluyor. Temelde tektanrılı dinlerin bayanı erkeği ayrıştıran, farklı tutan bedellerinin tersine baskıdan özgür, dilediğin üzere ol iletisi kurtarıcı oluyor. Hayalsiz kaldıkları baskılanmalardan yorulan genç muhafazakâr kızlar, cinsiyeti nötr olarak kendini özgür söz edebilen bebek yüzlü, sahnede makyajlı genç delikanlılara bayılıyor.”
