Asla büyümeme isteği olarak tanımlanabilecek Peter Pan sendromu, birinci olarak 1983 yılında psikanalist Dan Kiley tarafından ortaya konulduğunu belirten Nörolog Dr. Mehmet Yavuz, sendromu şöyle açıkladı:
“Bu sendrom daha çok yetişkin bir birey olmanın getirdiği sorumlulukların ve misyonların ortaya çıkmasıyla başlıyor. Bilhassa de 25-40 yaş ortası erkeklerde gözükür. Şayet kişi kaçınılmaz olan yaşlanmayı kabullenmez ve yetişkinliğin getirdiği sorumluluklardan kaçarsa keyifli ve verimli bir hayat süremez. İnsan bağlantılarında çok zorlanır ve hatta bir aile kurmayı bile istemez. Mesleğinde ilerlemek için gereğince çalışamazlar, ulaşmak için hiçbir şey yapmadıkları büyük bir hayalleri olabilir.”
Peter Pan sendromundan muzdarip şahısların devamlı olarak sorumluluklarından kaçmaya çalışan, daima çocuk kalmak isteyen hasebiyle büyümeyi reddeden yetişkinlerden oluştuğun aktaran Dr. Yavuz “Bu bireyler, tıpkı masalını bildiğimiz Peter Pan üzere hayatlarını macera peşinde koşarak ve hiç büyümek istemeyerek geçirmeyi tercih ediyor. Evlilik yahut çocuk sahibi olma üzere durumlar onlara kaçılması gereken sorumluluklar olarak gözüküyor ve bu bireyler kendilerince daha rahat ve kaygısız hayatlar sürdürmek için, bu sorumluluklardan kaçmanın yolunu ekseriyetle ailelerinin meskeninde yaşamakta buluyor” dedi.
SENDROMUN TEMEL SEBEBİ: ÇOK MÜDAFAACI EBEVEYNLER
Sorumluluktan kaçma ve yetişkinliğin getirdikleriyle yüzleşememenin, daha çok ebeveynlerin çocuklarına karşı çok müdafaacı tavrı sebebiyle ortaya çıktığını aktaran Dr. Yazuv şu sözleri kullandı:
“Bu bireylerin çocukluk periyodundaki bütün problemleri ebeveynleri tarafından çözüldüğü ve sorumlulukları da yeniden ebeveynleri tarafından karşılandığından, bu bireyler yetişkinliklerinde sorumluluk alma ve sorun çözme konusunda eksik kalıyorlar. Bu nedenle, ebeveynleri ile bu derece bağımlı bir bağ kuran bireyler dış dünyayı tehlikeli olarak algılıyor. Büyümeyi reddediyor.”
PETER PAN SENDROMUNUN BELİRTİLERİ NELER?
Nörolog Dr. Mehmet Yavuz sendromun belirtilerini şöyle sıraladı:
* Finansal açıdan sorumluluk eksikliği,
* İstikrarlı bir meslek inşa etmekte zorlanma,
* Daima öteki iş ve hobilerin peşinden koşmak,
* Hiçbir uğraş göstermeden gerçekçi olmayan bir amaca tutunmak,
* İnsan alakalarına az ilgi gösterme,
* Gelecekten korkarken, geçmişi hasretle anmak,
* Başarısızlıklar için oburunu suçlama.
SAĞLIKLI BAĞLAR KURAMIYORLAR
Dr. Yavuz, bu sendromun “bumerang nesli” olarak da bilinen, olağan insanların geçtiği belirli başlı süreçleri yani; okulu bitirme, meskenden ayrılma, para kazanma, evlenme ve çocuk sahibi olma üzere evreleri tamamlayamayan bireylerde görüldüğünü aktardı ve şunları söyledi:
“Ev işleri, ekonomik hususlar, alışveriş üzere sorumluluklar Peter Pan sendromlu bireylere yük olarak geldiğinden, bu bireyler ailelerinin meskenine dönerek ömürlerini dertsiz bir biçimde sürdürmeye çalışıyor. Toplumsal münasebetlerinde Peter Pan sendromlu bireyler derin alaka kuramama üzere sorunlarla karşılaşırlar. Öbür insanların gereksinim ve isteklerine karşı duyarsız davranırlar. Buna rağmen, bu bireylerin toplumsal etrafları epey kalabalıktır ve arkadaşları ile planlanan hiçbir aktiviteyi kaçırmak istemezler.”
‘AŞKI SORUMLULUK OLARAK GÖRÜYORLAR’
Duygusal açıdan olgunluk yakalayamayan bu şahısların, aşkı da bir sorumluluk olarak görüp çoğunlukla bağlantılarını çıkmaza hakikat yönlendirdiğini söz eden Dr. Yavuz, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Bu sendroma sahip erkeklerin birden fazla romantik bağlantılarında ekseriyetle kendilerinde olmayan özellikleri barındıran, güçlü ve sorumluluk sahibi bayanlarla birlikte olmayı tercih ediyor. O güne kadar hayatlarındaki sorumlulukları ebeveynleri tarafından yerine getirilmiş olan bu çocuk-yetişkinler, bağlantı içerisinde bir müddet sonra partnerlerine anne rolü yükleyip sorumluluklarını karşı tarafa yıkmaya çalışıyor. Ve aşikâr bir mühlet sonra bu rutin, bağda palavraların ve ihanetlerin kapısını aralamaya başlıyor.”
PEKALA, NE YAPMALI?
İnsanların yakınlarında birinin Peter Pan Sendromuna sahip olduğunu düşünülüyorsa, dikkatli davranılmasını gerektiğini söyleyen Dr. Yavuz, şu tekliflerde bulundu:
“Bu noktada Peter Pan sendromuna sahip erkeklerin kendi kişiselliklerini kazanabilmesi için öncelikle ailelerinin ve partnerlerinin tavrı son derece değerlidir. Ebeveynlerin çocuklarının artık bir yetişkin olduğunun farkında olup çocuğunun sorumluluklarını üstlenmekten vazgeçmesi çok kıymetlidir. Bu erkekler evliyse yahut bir romantik alaka içerisindelerse, partnerlerinin de emsal tavrı sergileyip anne kimliğine bürünmeyi bırakıp karşı tarafın sorumluluklarını yerine getirebilecek bir birey olduğunu hissettirecek davranışlarda bulunmaları gerekir.”
Cumhuriyet
