Geçirdiği kalp krizinin akabinde 8 Mart’ta hayatını kaybeden tiyatro ve sinema oyuncusu Rasim Öztekin’in eşi Esra Kazancıbaşı Öztekin, ortadan geçen 8 ayın akabinde hislerini toplumsal medya hesabından paylaştı.
Eşinin acısıyla “Eski Esra” olamayacağını aktaran Kazancıbaşı’nın paylaşımı duygulandırdı.
İşte Esra Öztekin’in paylaşımı…
“Çok sevdiğim psikiyatrist arkadaşım Prof. Dr. Ö Ayhan Kalyoncu eşimi kaybettikten sonra ‘Kendini toparla, eski Esra üzere güçlü ve sevinçli olmaya çalış. Rasim’de seni daima bu türlü görmek isterdi’ diyenlerin yorumlarıyla ilgili şunları yazmıştı:
‘Hayat arkadaşını kaybettiğin için en büyük acıyı yaşayan sensin. Kimseyi dinleme ve matemini sürdür. Esasen ne yazık ki hiç bir vakit eski Esra olamayacaksın. Her vakit büyük kaybının acısı ve ona olan hasretin sürecek.’
“ESKİ ESRA DEĞİLİM”
“Ne yanlışsız söylemiş sevgili Ayhan! Sevdiğim adamı kaybedişimin sekizinci ayında ‘Eski Esra’ olmak için çok çabalıyorum. Konutun, hayatın, mesleğimin sorumluluklarıyla ilgileniyorum. Şimdi sıhhat röportajlarına başlayamadım lakin gazetecilik, TV ve toplumsal medyadaki sıhhat projelerimizi sevgili grup arkadaşlarımla birlikte geri planda sürdürüyorum. Dışarı yemeğe gittiğim, yürüyüşe çıktığım, gülüp espri yaptığım, hatta kahkaha attığım vakitler da oluyor. Lakin bunların hepsi buruk, eksik, yarım mutluluklar… ‘Mış’ üzere yaparak hayata asılmaya, avunmaya çalışmalar… Evet, Ayhan haklı. Artık gözlerinin içi daima gülen ‘Eski Esra’ değilim. “
“İçimde tabansız, sonu olmayan bir hasret kuyusu… Kalbime mühürlenen bir yara… Sevdiğim adamın gerisinde kısa mühlet sonra oğlumuz Diego’yu da babasının yanına uğurlayışım… Yaşlılıkta birlikte elele yürüme planları yaptığım sevdiğim adam yanımda artık yok! Kurduğumuz tüm hayaller darmadağın oldu. Onunla birlikte geleceğimi, ömrümün rotasını da kaybettim ben.”
‘YAKINLARININ GERÇEK YÜZLERİNİ GÖRÜYORSUN…’
“Bu acılı güç günlerde kimler yanında yürüdü, kimler seni sevgisiyle sarıp sarmaladı, kimler vefatın acısıyla tanıştığın günlerde ellerinden sıkı sıkıya tuttu, kimler gözlerindeki yaşlara, konutun dört duvarındaki yalnızlığına duyarsız kaldı görüyorsun. Tahminen hayatında böylesine içten sevilip ve sevmemiş olan birtakım bireylerin ‘Amma da abartıyor’, ‘Off! Bu da ne güçsüzmüş’, ‘Aman ya bu bayanın da ağlak paylaşımlarından gına geldi’ dediklerini de hissediyorsun… ‘Ateş düştüğü yeri yakar’ kelamı ne kadar da doğruymuş! Sen konutunda yalnızlığın ve çaresizliğin ateşinde yanarken, uzaktan ahkam kesen, umarsız kalan yakınlarının gerçek yüzlerini de görüyorsun.”
“İşte hayatla bu yüzleşmelerinde aile, dost, arkadaş çevrende de kaybettiklerin oluyor. Yani, mevt öteki kayıpları da getirebiliyor hayatına. Öbür taraftan hiç ummadığın, samimi olmadığın bireylerin matem acısında seni şefkatle kucaklayışlarına şahit oluyorsun. Kimileri ömründen çıkarken, yeni dostlar da giriyor hayatına.”
‘BAZEN İSYANKAR, BAZEN ÖFKELİ…’
“Acınla, hasretinle büyüyor, ruhsal olarak gelişiyorsun. Evet, eski Esra asla olmuyorsun. Hayatın yalnızca andan ibaret olduğuna inanan bir bayan olarak bu inancın daha da güçleniyor. Yeni hayatında Rasim’in ve Diego’nun fizikî varlığı yerine artık yalnızca ruhlarının varolduğu yeni bir gelecek inşa etmek için düşünüyor, düşünüyorsun saatlerce…”
“Bazen daha duygusal, kırılgan, alıngan oluyorsun. Bazen daha isyankar. Bazen öfkeli… Bazen de umut dolu. Sevdiği adam olmadan yaşanacak geleceğe ürkek, lakin bir o kadar da güçlü bakan Yeni Esra’ya beğenilen geldin diyorsun…”
