Bayana yönelik şiddetin her gün daha da arttığı bugünlerde, tiyatro sahnesinden üç ses yükseliyor. Evvelki akşam Fişekhane Ana Sahne’de sahnelenen “Küvetteki Gelinler” isimli oyun bayanların yaşadığı şiddete ve öldürülmelerine artık kâfi diyor. Beth Graham, Charlie Thomlinson ve Daniela Vlaskalic’in yazdığı “The Drowning Girls”den Beliz Coşar’ın çevirdiği “Küvetteki Gelinler” isimli oyunu Erdal Beşikçioğlu yönetiyor. Oyunda, Hazal Türesan, Naz Göktan ve Selin Zafertepe rol alıyor.

Yıl 1800’ler, 1813, 1914, yıl 1916, yıl 1917, yıl bu yıl, evvelki gün, bugün, yıl bilmem kaç, yıl neyse ne…

Dünya da her gün, tahminen de ben bu yazıyı yazarken bayanlar öldürülüyor. Vahşice, zalimce katlediliyor. Bizim ülkemizde daha yeni gencecik bir nefes susturuldu.

Evvelki gün gittiğim tiyatroda sahnede mevt vardı, mevt bir erkekten gelmişti. Şaşırdık mı? Alışılmış ki hayır!

Üç bayan, küvette tıpkı adam tarafından boğularak öldürüldü.

Beth Graham, Charlie Thomlinson ve Daniela Vlaskalic’in yazdığı “The Drowning Girls”ten Beliz Coşar’ın çevirdiği “Küvetteki Gelinler” isimli oyunu Erdal Beşikçioğlu yönetiyor. Oyunda, Hazal Türesan, Naz Göktan ve Selin Zafertepe rol alıyor.

BİRÇOK ÜLKEDE SAHNELENDİ

Bayana yönelik artan şiddete ve bayan cinayetlerine sahneden itiraz eden bu oyun İngiltere, Kanada ve İskoçya üzere sahnelendiği birçok ülkede ilgi görüp tartışma yaratmıştı. Bizim ülkemizde tartışma yaratır mı? Natürel ki hayır!

Sahnede su dolu üç küvet, üstüne gelinlik giymiş üç bayan… Oyundaki dekor, müzik, ışık oyunları mükkemmel. Ancak en değerlisi oyunculuklar mükemmel. Neden: Oyun tam manasıyla bir oyuncu oyunu. Tek bir tekleme yok. Ritim oyunun en başından sonuna kadar tıpkı, yükseliş var düşüş yok. Oyuncuların performansını birbirinden ayırmak güç, çok iyi çalışılmış. Üstlerindeki gelinlik üzere giymişler karakterleri de. Yaşadıkları trajik olaydan bir an bile uzaklaşmıyorsunuz. Günümüze çok tanıdık bir kıssa. Celladına âşık, boyun eğen her ne yaşarsa yaşasın kabullenen bayanlar. Yeryüzündeki bayanlar erkeklerden daha güçlü ve akıllı olduklarının farkına vardığında dünya daha hoş bir yer olacak.

Bu gerçek öyküde görüyoruz ki bayanların kaygısı daima tıpkı. Hangi periyot olursa olsun bayanların yaşadıkları baskılar da hiç değişmiyor. Ötekileştirilmeye çalışılan daima bayan olmuş. 1800’lerde yaşanan bu öyküde üç bayan birebir adam tarafından kandırılıyor. Adam her seferinde kendisini farklı biri olarak tanıtıyor. Bayanlar evvel yalnızlaştırılıyor, ailelerinden uzaklaştırılıyorlar. Bayanlar, sahip oldukları tüm varlıklarını bu adama bırakıyorlar. Sonra ise öldürülüyorlar.

Ancak bayanların küvette nasıl boğuldukları bir türlü anlaşılamıyor. O yüzden de cinayet olduğunu kimse düşünmüyor.

Biz bunu da görüyoruz sahnede ve kanımız donuyor.

Oyunun mühleti çok iyi ayarlanmış, seyirciyi en başından sonuna kadar içine alan oyun tek perde. Bu biçim oyunların tek perde olması gerekiyor aslında, seyirci verilen orta ile oyundan kopmamalı. Bu ortada oyunda yaş hududu 16 olarak belirlenmiş.

BEŞİKÇİOĞLU’NA ALKIŞ…

Ayakta dakikalarca alkışlanan oyun, bunu ziyadesiyle hak ediyor. Erdal Beşikçioğlu’na da buradan kocaman bir alkış.

Her devir toplumda yok sayılmaya çalışılan bayanların problemlerine dikkat çekmek tarih ne olursa olsun değerli; zira erkek vahşeti bitmiyor.

Oyundaki bu gercek öykü 1800’lü yıllarda geçiyordu lakin bugün yıl 2021. Yeniden bir bayan bir erkek tarafından katledildi.

Bilmem anlatabildim mi?