Ferdi Özbeğen ‘20. Sanat Yılı Şan Konseri’ (Yaşar Kekeva Plakçılık)
1974 petrol krizinin akabinde büyük orkestraların sonu gelmiş, müzisyenler dar bütçe ve takımlarla çalışmak zorunda kalmıştı. Piyanosu ile çalıp söyleyenlerin birinci örneklerinden olan Ferdi Özbeğen ise bu işin yolunu açanların başında yer alıyordu.
30 Eylül 1983 Cuma akşamı başlayan maraton, dokuz gün sürmüştü. İki kısımdan oluşan her bir konser iki buçuk saati aşıyor, piyanosunun başına oturmuş beyaz ceketli şantözün ardındaki 30 kişilik orkestrayı Osman İşmen yönetiyordu. Vokal topluluğu ile birlikte sahneye giren çıkan insan sayısı elliyi aşıyordu. Maraton öncesi repertuvar seçimlerine ağır provalar eşlik ederken fiziken de iyi görünmek için beş ay boyunca kampa girip yedi kilo veren Özbeğen, yirminci sanat yılını böylesine ihtişamlı bir aktiflikle kutluyordu. Konserlerin akabinde seçilen modüller ikili bir plakta toplanıyordu: “Yirminci Sanat Yılı Şan Konseri”.
Vaktinde çok yüksek teknik imkânlarla olmasa da kayıt altına alınan ve yayımlanan bu konser, tarihi bir doküman olma niteliğini taşıyordu. Bir dizi sinemada çalınan kesimleriyle yeni jenerasyonların da ilgisini çeken Özbeğen’in konser plağı, 1983 yılından sonra birinci sefer devrin makara bantlarından analog olarak yine 2 bin adet basıldı.
Kazım Koyuncu ‘Dünyada Bir Yerdeyim’ (Halkevleri)
Şair Ceketli Çocuk diyorlardı, hırsızın uğursuzun değil, Karadeniz’in uşağıydı. Eşlik ettiği sanatkarları ve içinde yer aldığı Dinmeyen ile Zugaşi Berepe topluluklarının çalışmalarını saymazsak Kazım Koyuncu kısa ömrüne iki solo albüm sığdırmıştı: “Viya!” ile “Hayde”.
“Dünyada Bir Yerlerdeyim” Kazım’ın şimdi 33 yaşındayken 2005 yılındaki vefatının bir buçuk yıl akabinde, 2006 yılında Halkevleri tarafından geride kalan fakat daha evvel yayımlanmamış kayıtlarının derlenmesinden oluşturulmuştu. CD ve kaset formatında basılan, (beşi konser kaydı olmak üzere) 16 modülden oluşan albümün kâr gayesi bulunmuyordu. Geliri (yanı sıra manevi birikimi) Kazım’ın ismini yaşatacak bir diğer projeye aktarılacaktı.
Albümde Kazım’ın hayatının içinden bir formda geçmiş sayısız insanın emeği vardı; bu nedenle de buram buram içtenlik, coşku ve inanç kokuyordu.
Artık tıpkı basımı birinci defa plak formatında yapılan “Dünyada Bir Yerlerdeyim”in tek farkı kapağı. Orijinalinin kapağında yer alan Kazım’ın elindeki gitarla gülümseyerek müzik söylediği fotoğraf, burada hoş bir grafik çizime dönüştürülmüş.
İnsanı bir yandan mesut ediyor, beri taraftan elemini tasasını tekrar anımsatıyor; Kazım’ın sesini birinci kere plaktan dinlemek…
Cumhuriyet
